Tι είναι ο ιός HPV
Βρίσκεται στο γεννητικό σύστημα και προκαλεί βλάβες σε άνδρες και γυναίκες. Θεωρείται ότι αποτελεί την αιτία του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, αν και δεν θα αναπτύξουν καρκίνο όλες οι γυναίκες που έχουν προσβληθεί από λοίμωξη HPV. Υπάρχουν περισσότεροι από 100 τύποι ιών HPV, 40 από αυτούς μπορούν να προσβάλλουν τα γεννητικά όργανα. Οι τύποι αυτοί κατηγοριοποιούνται σε χαμηλού ή υψηλού κινδύνου. Οι χαμηλού κινδύνου HPV μπορεί να προκαλέσουν τα οξυτενή κονδυλώματα, ενώ οι υψηλού κινδύνου ιοί HPV στις γυναίκες μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο του τραχήλου, του αιδοίου, του κόλπου του πρωκτού και του στοματοφάρυγγα. Στους άνδρες μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο του πρωκτού, του πέους και του στοματοφάρυγγα.
Πώς μεταδίδεται
Με το σεξ, από επαφή δέρμα με δέρμα (γεννητικά όργανα και περιγεννητική περιοχή) ακόμα κι αν δεν υπάρξει ολοκληρωμένη σεξουαλική επαφή. Η μετάδοση από μητέρα σε παιδί κατά τον τοκετό θεωρείται σπάνια, αλλά εάν μία γυναίκα έχει HPV συστήνεται καισαρική τομή.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Με ένα τεστ Παπανικολάου το οποίο μπορεί να αναγνωρίσει αλλοιώσεις στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας και να βοηθήσει στην ταχύτερη αντιμετώπισή τους.
Πώς προλαμβάνεται
Υπάρχουν εμβόλια που μπορούν να προστατεύσουν από κάποιους τύπους ιών. Το ένα εμβόλιο προστατεύει από τα στελέχη 16 και 18 που προκαλούν τους περισσότερους καρκίνους του τραχήλου και το άλλο προστατεύει επιπλέον και από τα στελέχη 6 και 11 που προκαλούν τις περισσότερες περιπτώσεις οξυτενών κονδυλωμάτων. Αυτά τα εμβόλια προετοιμάζουν το αμυντικό σύστημα της γυναίκας να εξουδετερώσει τα συγκεκριμένα στελέχη ιών σε μία ενδεχόμενη μόλυνση με αυτούς. Ο εμβολιασμός συνίσταται για τις έφηβες στα 12 – 13 έτη, αλλά μπορεί να γίνει και σε μεγαλύτερη ηλικία, ενώ δεν προστατεύει από υπάρχουσα λοίμωξη από HPV ιό και από όλα τα στελέχη των HPV ιών.
Πώς θεραπεύεται
Καθώς ο HPV είναι ιός και όχι μικρόβιο δεν θεραπεύεται ο ιός αλλά αντιμετωπίζονται τα συμπτώματα. Ανάλογα την επέκταση του προβλήματος αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή για επάλειψη τοπικά, με καυτηρίαση, κρυοπηξία ή, αν τα κονδυλώματα είναι μεγάλα, με χειρουργική αφαίρεση. Όμως έχετε υπόψη σας ότι δεν θεραπεύεστε ποτέ από τον ιό και μένετε φορείς δια βίου. Όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι σε καλή κατάσταση τον κρατά υπό έλεγχο. Αν όμως καταπέσει (π.χ. λόγω κάποιας ίωσης, αυξημένου στρες κ.λπ.), τα κονδυλώματα μπορεί να ξαναβγούν, όπως συμβαίνει και με άλλους ιούς (π.χ. έρπητας).
Πηγή: omorfamistika.gr
