Αρκετές είναι σήμερα οι μελέτες που εκθειάζουν τα οφέλη της μειωμένης κατανάλωσης ή της απουσίας κρέατος από το διαιτολόγιο μας. Έτσι σε μελέτες που έγιναν σε χορτοφάγους βρέθηκε ότι αυτοί καταναλώνουν λιγότερο κορεσμένο λίπος και χοληστερόλη, περισσότερους υδατάνθρακες και διαιτητικές ίνες, καθώς φυσικά και πολύ περισσότερη βιταμίνη C, E, κάλιο και πολλά άλλα αντιοξειδωτικά συστατικά.
Χρόνιες παθήσεις και χορτοφαγία
Για αυτό ακριβώς το λόγο οι χορτοφάγοι φαίνεται να έχουν χαμηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος και συνεπώς να κινδυνεύουν λιγότερο από το να γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, ενώ εμφανίζουν καλύτερο λιπιδαιμικό προφίλ στο αίμα, χαμηλότερη πίεση και λιγότερα ποσοστά καρδιοαγγειακών παθήσεων, σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και διαφόρων μορφών καρκίνου κυρίως προστάτη και εντέρου.
Επίσης η χορτοφαγική δίαιτα φαίνεται να σχετίζεται με την αύξηση του προσδόκιμου ζωής καθώς μεγάλες επιδημιολογικές μελέτες έχουν συσχετίσει την αυξημένη κατανάλωση κρέατος με αυξημένη θνησιμότητα.
Τα διατροφικά προτερήματα της χορτοφαγικής διατροφής;
Το μεγάλο διατροφικό πλεονέκτημα της χορτοφαγίας είναι η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών και αντιοξειδωτικών συστατικών.
Παρατηρήθηκε ότι στη χορτοφαγική δίαιτα λόγω της αυξημένης κατανάλωσης φρούτων, λαχανικών και οσπρίων, η κατανάλωση φυτικών ινών φτάνει τα 30-42 γραμ./μέρα, όταν η μέση ημερήσια διαιτητική πρόσληψη φυτικών ινών ανέρχεται στα 20-30 γραμ./μέρα.
Είναι γνωστό πως οι διαιτητικές ίνες σχετίζονται με μείωση των επίπεδων λιπιδίων και γλυκόζης στο αίμα, συμβάλλουν στην καταπολέμηση της δυσκοιλιότητας και προφυλάσσουν από ορισμένες μορφές καρκίνου.
Επίσης με την αυξημένη κατανάλωση λαχανικών, φρούτων, ακατέργαστων δημητριακών και λαδιού (κυρίως ελαιολάδου) θωρακίζουμε τον οργανισμό μας με καροτινοειδή (β-καροτίνη, λικοπίνη, λουτείνη κα), φλαβονοειδή (κουερσιτίνη, κατεχίνες κα) και βιταμίνες που είναι γνωστά πλέον για την αντιοξειδωτική τους δράση και την τόνωση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Τέλος, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως ανάλογα με το είδος χορτοφαγίας και τον αντίστοιχο αποκλεισμό τροφίμων, μπορεί εύκολα να δημιουργηθούν διατροφικές ελλείψεις. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην κάλυψη των μερήσιων αναγκών σε πρωτεΐνη, σίδηρο, ψευδάργυρο, βιταμίνη B12, ασβέστιο και βιταμίνη D. Είναι κατανοητό, λοιπόν, πως ακόμη και ένας τέτοιος ωφέλιμος τρόπος ζωής απαιτεί την κατάλληλη διατροφική εκπαίδευση ώστε να «γευτούμε» μόνο τα οφέλη του.
Πηγή: nutrimed.gr
