Σύμφωνα με τα διαθέσιμα επιστημονικά δεδομένα, που αφορούν χώρες στις οποίες εφαρμόζεται, ή εφαρμόστηκε, η πολιτική «διάσωσης» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) (Ρωσία, Τουρκία, Εσθονία κ.λπ), αλλά και Ελλάδα, «παρατηρείται ανησυχητική αύξηση του ποσοστού εμφραγμάτων, η οποία είναι απότοκη του “φονικού” συνδυασμού ύπαρξης των οργανικών παραγόντων κινδύνου και της ψυχολογικής καταρράκωσης που έχει επιφέρει στον πληθυσμό η έντονη οικονομική δυσπραγία από τα σκληρά μέτρα του ΔΝΤ» επισήμανε ο κ. Φούσας.
Επίσης, άκρως ανησυχητικό, σύμφωνα με τους επιστήμονες είναι και το συμπέρασμα πρόσφατων μελετών, όπου τον ίδιο κίνδυνο εμφάνισης εμφράγματος, που διατρέχει ένας καπνιστής, διατρέχει και κάποιος που κάνει καθιστική ζωή. Εξάλλου, ενώ έως πρότινος τα οξέα καρδιαγγειακά συμβάντα παρουσιάζονταν σπάνια σε γυναίκες και νέα άτομα, σήμερα κάθε μέρα όλο και περισσότερες γυναίκες και νέοι άνθρωποι υφίστανται έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μάλιστα ο κ. Φούσας ανέφερε ότι το νεότερο άτομο που νοσηλευθηκε εσχάτως στο Τζάνειο Νοσοκομείο με καρδιολογικό πρόβλημα ήταν 23 ετών, ο οποίος κάπνιζε τέσσερα πακέτα ημερησίως.
Το έμφραγμα του μυοκαρδίου παραμένει η κύρια αιτία θνησιμότητας με τους επιστήμονες να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και να τονίζουν την ανάγκη άμεσης κλήσης για πρώτες βοήθειες και έγκαιρης άφιξης του ασθενούς στο νοσοκομείο, η οποία σήμερα κρίνεται χρονικά προβληματική, καθώς οι εμφραγματίες, ή το περιβάλλον τους, καθυστερούν έως και 3 ώρες αδικαιολόγητα να ειδοποιήσουν το ΕΚΑΒ. «Χρόνος = ζωή και μυοκάρδιο, η σημασία της έγκαιρης ειδοποίησης καθίσταται ουσιαστική» υπογράμμισε ο κ. Φούσας επισημαίνοντας ότι δυστυχώς ένας στους πέντε εμφραγματίες δεν προλαβαίνει να φτάσει εν ζωή στο νοσοκομείο.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι σημαντικό με την εμφάνιση του πόνου στο στήθος ο ασθενής να πάρει μία ασπιρίνη, να καλέσει αμέσως το ΕΚΑΒ και να μεταφερθεί το συντομότερο δυνατό στο νοσοκομείο για αντιμετώπιση και θεραπεία. Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παρουσίασε ο καθηγητής, ο χρόνος μεταφοράς του ασθνούς σε νοσοκομείο από το ΕΚΑΒ κρίνεται ικανοποιητικός και συγκρίσιμος με τους αντίστοιχους ευρωπαϊκούς χρόνους (περίπου μισή ώρα αφότου ειδοποιηθεί), όπως επίσης και ο χρόνος διενέργειας αγγειοπλαστικής από την ώρα της άφιξης του ασθενούς στο νοσοκομείο.
«Ο καλύτερος τρόπος διαχείρισης του εμφράγματος είναι η πρόληψη. Αν, ωστόσο, αυτή δεν έχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, η προσοχή θα πρέπει να στραφεί στην άμεση αντιμετώπιση του εμφράγματος, όταν αυτό συμβεί», επισήμανε ο κ. Φούσας, προσθέτοντας ότι η αλλαγή του τρόπου ζωής, με την καταπολέμηση των κυριότερων παραγόντων κινδύνου εμφάνισης εμφράγματος, όπως η υπέρταση, το κάπνισμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η παχυσαρκία, η έλλειψη σωματικής άσκησης, οι υψηλές τιμές χοληστερόλης στο αίμα και το άγχος, αποτελεί, σε κάθε περίπτωση, αδήριτη ανάγκη.
Δυστυχώς, όπως είπε ο καθηγητής, μόνον 30% των υπερτασικών ρυθμίζει την πίεσή του με φαρμακευτική αγωγή, ενώ η παχυσαρκία στην Ελλάδα «χτυπάει κόκκινο».
Όπως εκτιμούν οι ειδικοί, 35,2% του πληθυσμού είναι υπέρβαροι, 22,5% παχύσαρκοι, ενώ οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη ανέρχονται σε ποσοστό 10% του συνολικού πληθυσμού.
Όπως επισήμανε ο αντιπρόεδρος του ΕΔΙΠΑΚΚ, πρόεδρος της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ΕΔΕ), συντονιστής διευθυντής της Α’ Παθολογικής Κλινικής και του Διαβητολογικού Κέντρου του «Τζανείου» Νοσοκομείου Ανδρέας Μελιδώνης, στην Ελλάδα, σύμφωνα με τελευταία δεδομένα, η μέση κατανάλωση θερμίδων είναι 3.700 (πηγή ΠΟΥ), έναντι 3.100 που ήταν τη δεκαετία του ΄70. Τα Ελληνόπουλα είναι από τα πλέον παχύσαρκα παιδιά στην Ευρώπη. Ενδεικτικά, στις ηλικίες 8 – 10 ετών τα ποσοστά των υπέρβαρων παιδιών είναι 29% και των παχύσαρκων 13%. Εξάλλου, σε ό,τι αφορά τον σακχαρώδη διαβήτη, οι πάσχοντες υπολογίζονται σε 357 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, με την προοπτική να υπερβούν τα 500 εκατομμύρια το 2025. Μάλιστα, η σχέση διαβήτη και στεφανιαίας νόσου είναι αναμφισβήτητα ισχυρή, σημαντική και συχνά θανατηφόρα. Ο διαβήτης, γηράσκει πρόωρα την καρδιά και το 70% των διαβητικών πεθαίνουν από στεφανιαία νόσο.
Σύμφωνα με τους επιστημονες, ιδιαίτερη σημασία πρέπει να δοθεί στην πρόληψη. Είναι προτιμότερο να προλαμβάνεις παρά να θεραπεύεις, είπε ο κ. Φούσας προσθέτοντας μάλιστα ότι «η ουσιαστική οργάνωση ενός Συστήματος Υγείας που θα δίνει έμφαση στην πρόληψη, στην τροποποίηση των παραγόντων κινδύνου και σε προγράμματα ενημέρωσης του κοινού, είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητά του».
