Υπάρχουν πολλές παραλλαγές αυτής της σκέψης. Ο πιο γνωστός μύθος είναι ο συνδυασμός της πρωτεΐνης (κρέας, κοτόπουλο, ψάρι) και του αμύλου (ψωμί, ρύζι, πατάτα, μακαρόνια, καλαμπόκι), σε ένα γεύμα. Σύμφωνα με τον μύθο, δεν πρέπει ποτέ να καταναλώνονται μαζί.
Όπως τόσοι άλλοι διατροφικοί μύθοι έτσι και αυτός έχει μια πολύ απλή επιστημονική εξήγηση η οποία είναι ότι, τα αμυλούχα τρόφιμα χρειάζονται αλκαλικό περιβάλλον για την πέψη τους, ενώ οι πρωτεΐνες χρειάζονται όξινο.
Όταν καταναλώνονται ταυτόχρονα, το πεπτικό σύστημα τείνει προς δύο αντίθετες κατευθύνσεις, οπότε καθυστερεί. Το φαγητό τότε «σταματάει» στο πεπτικό σύστημά σας και αυτό που συμβαίνει πλέον είναι ο ανασχηματισμός των υδατανθράκων και η καταστροφή των πρωτεϊνών.
Όταν αυτή η θεωρία εκφράστηκε κατά τον 19ο αιώνα, δεν ήταν πλήρως κατανοητός ο τρόπος λειτουργίας του ανθρώπινου πεπτικού συστήματος. Οπότε μπορούμε να δείξουμε κατανόηση στους εκφραστές της αν και η ίδια θεωρία είναι παράλογη για λόγους που αναλύονται παρακάτω.
Στην εποχή μας, έχουμε μια πλήρη εικόνα για την λειτουργία του πεπτικού συστήματος και μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι αυτή η θεωρία είναι ανυπόστατη. Το χειρότερο είναι ότι κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, σε βιβλία και η αναμετάδοση αυτής της πληροφορίας, διατηρεί και ενισχύει ακόμη αυτή την παραπληροφόρηση.
Καλό είναι να γνωρίζετε ότι η πέψη των πρωτεϊνών και υδατανθράκων γίνεται σε διαφορετικά σημεία στο πεπτικό σύστημα και διαφορετικές χρονικές στιγμές. Έτσι λοιπόν δύσκολα γίνεται κατανοητό γιατί αυτές οι θεωρίες χρησιμοποιούνται ακόμα.
Το πεπτικό μας σύστημα δεν είναι απλά ικανό να χωνέψει έναν συνδυασμό πρωτεϊνών και υδατανθράκων, αλλά φαίνεται ότι αυτή είναι και η προεπιλεγμένη ρύθμιση του οργανισμού και αν το σκεφτούμε λίγο θα διαπιστώσουμε πόσο παράλογο είναι να πιστεύουμε ότι το σώμα έχει σχεδιαστεί να χωνεύει ξεχωριστά τις πρωτεΐνες από τους υδατάνθρακες.
Μπορούμε να διαφωνούμε επ’ αόριστον για το αν ο άνθρωπος έχει σχεδιαστεί για να καταναλώνει πράσινα λαχανικά και χόρτα ή ζωικές πρωτεΐνες. Θα πρέπει όμως να συμφωνήσουμε ότι έχει σχεδιαστεί να καταναλώνει μητρικό γάλα σαν νεογέννητο. Το μητρικό γάλα περιέχει πρωτεΐνες αλλά περιέχει και υδατάνθρακες!
Στην πραγματικότητα, τα περισσότερα φαγητά που θα χαρακτηρίζαμε αμυλούχα περιέχουν πρωτεΐνη. Για παράδειγμα το 14% των θερμίδων των ζυμαρικών προέρχεται από πρωτεΐνη, οι πατάτες περιέχουν 8% και το ψωμί ολικής αλέσεως 16%. Και η άλλη όψη του νομίσματος: τα όσπρια που προμηθεύουν τον οργανισμό με μεγάλα ποσά φυτικής πρωτεΐνης περιέχουν ισόποσα υδατάνθρακα.
Πολέμιοι των συνδυασμών τροφών τρομοκρατούνται με την ιδέα ότι θα καταναλώσουν μπριζόλα και πατάτες στο ίδιο γεύμα, αλλά από την άλλη, εγκρίνουν μια σούπα με μαυρομάτικα φασόλια, την στιγμή που και τα δύο γεύματα περιέχουν περίπου την ίδια ποσότητα πρωτεϊνών και υδατανθράκων.
Σε αντίθεση με όσα γράφονται παραπάνω, πολύς κόσμος ορκίζεται ότι διαχωρίζοντας τις τροφές, νιώθει καλύτερα ή μειώνει το βάρος τους, κάτι που μπορεί να ισχύει. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί τελικά, καταλήγουν να τρώνε λιγότερο συνολικό φαγητό, άσχετα με το διαχωρισμό τους.
Τυπικά πιάτα εστιατορίων για παράδειγμα περιλαμβάνουν πρωτεΐνες, άμυλο και λαχανικά. Αν ακολουθήσετε αυτούς τους ανορθόδοξους κανόνες, μέρος του γεύματος θα μείνει τελικά στο πιάτο σας. Αν από την άλλη μαγειρεύετε μόνοι σας, έρευνες δείχνουν ότι ένα πιάτο που περιέχει λιγότερα συστατικά, τείνει να έχει λιγότερες θερμίδες.
Αν αυτό σας ακούγεται περίεργο, σκεφτείτε πόσο φάγατε την τελευταία φορά που βρεθήκατε αντιμέτωποι με έναν μπουφέ. Το να μην παραγεμίζετε το στομάχι σας μπορεί με βεβαιότητα να βελτιώσει την πέψη, να μειώσει την κούραση και να προωθήσει την απώλεια βάρους. Μπορείτε σίγουρα να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα με το να μειώσετε το μέγεθος των μερίδων σας.
Πηγή: mednutrition
