Αυτό αποδεικνύει έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στην αμερικανική επιθεώρηση Pediatrics, αν και δεν εξηγεί τον λόγο αυτού του φαινομένου. Σύμφωνα με την έρευνα η επαφή με έναν σκύλο, ο οποίος περνά τουλάχιστον κάποιον χρόνο εκτός σπιτιού μπορεί να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα ενός παιδιού τον πρώτο χρόνο της ζωής του.
Και οι γάτες παρέχουν ανάλογη προστασία στα βρέφη, αλλά σε μικρότερο βαθμό σε σχέση με τους σκύλους.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε δείγμα 397 παιδιών στην Φινλανδία οι γονείς των οποίων κρατούσαν ημερολόγιο κάθε εβδομάδα καταγράφοντας την κατάσταση της υγείας του παιδιού τους τον πρώτο χρόνο της ζωής του και συγκεκριμένα ηλικίας από εννέα έως 52 εβδομάδων.
Συνολικά, τα βρέφη που ζούσαν σε σπίτια με γάτες ή σκύλους είχαν κατά 30% μικρότερες πιθανότητες να εμφανίσουν συμπτώματα λοίμωξης του αναπνευστικού -περιλαμβανομένων βήχα, ρινίτιδας, καταρροής και πυρετού- και σχεδόν 50% μικρότερες πιθανότητες για ωτίτιδα.
Μεγαλύτερη προστασία αποδείχτηκε ότι είχαν τα παιδιά εκείνα τα οποία βρίσκονταν στο σπίτι με τον σκύλο τους για έως και έξι ώρες καθημερινά σε σχέση με τα παιδιά εκείνα που δεν είχαν σκύλο ή που είχαν σκύλο που βρισκόταν μονίμως στον κήπο.
Η βελτίωση της υγείας τους ήταν σημαντική ακόμη κι όταν οι ερευνητές απέκλεισαν άλλους παράγοντες που θα μπορούσαν να αυξήσουν τον κίνδυνο φλεγμονής, όπως το να μην έχουν θηλάσει, το να πηγαίνουν σε βρεφονηπιακό σταθμό, να έχουν μεγαλώσει από ασθματικούς ή καπνιστές γονείς ή να έχουν αδέλφια. Επιπλέον, τα βρέφη που κατοικούσαν με σκύλους χρειάζονταν λιγότερα αντιβιοτικά.
