… Στην πρώτη μελέτη, οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ. Ρικ Μέιτζερ του Ινστιτούτου Καρδιαγγειακών Ερευνών του πανεπιστημίου Vrije του Άμστερνταμ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου για θέματα χειρουργικής «Archives of Surgery», επαναξιολόγησαν εννέα προηγούμενες έρευνες πάνω στο θέμα, οι οποίες αφορούσαν χιλιάδες διαβητικούς ασθενείς, για διάστημα τουλάχιστον ένα χρόνο μετά την χειρουργική επέμβαση.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οκτώ στους δέκα παχύσαρκοι μπορούν πλέον να σταματήσουν να παίρνουν φάρμακα για το διαβήτη, μετά από μια δραστική επέμβαση «γαστρικού μπάι-πας» ή άλλης μεθόδου. Στο «γαστρικό μπάι-πας» η τροφή διοχετεύεται, αντί για το στομάχι, μέσω «παρακαμπτηρίας οδού» σε ένα ειδικό σάκο, έτσι ώστε να μειώνεται δραστικά η τροφή που απορροφάται από τον οργανισμό. Σε μια εναλλακτική μέθοδο, τοποθετείται ένας δακτύλιος στο άνω μέρος του στομάχου, που περιορίζει πόση ποσότητα τροφής μπορεί να φάει ο διαβητικός ασθενής.
Με την πρώτη τεχνική του «μπάι-πας», σύμφωνα με την μελέτη, το 83% των ασθενών απαλλάχτηκε από τα φάρμακα κατά του διαβήτη και μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις, μέσα σε λίγες μόνο μέρες μετά την επέμβαση. Στη δεύτερη τεχνική, του δακτύλιου, το 62% των ασθενών ήταν πλέον σε θέση να σταματήσει την φαρμακευτική θεραπεία για τον έλεγχο του ζαχάρου στο αίμα.
Η δεύτερη έρευνα, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόι Τέιλορ του πανεπιστημίου του Νιούκαστλ, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό διαβητολογίας «Diabetologia», σύμφωνα με το BBC, βασίστηκε σε ένα μικρό δείγμα 11 ανθρώπων. Διαπίστωσε ότι μια δραστική δίαιτα 600 θερμίδων την μέρα επί δύο μήνες μειώνει σημαντικά τα επίπεδα του λίπους στο πάγκρεας και στο ήπαρ, με συνέπεια η παραγωγή ινσουλίνης να επανέρχεται στο φυσιολογικό και έτσι ο διαβήτης να αναστρέφεται.
Επτά στους 11 ασθενείς (που όλοι είχαν διαγνωστεί με διαβήτη κατά την τελευταία τετραετία), χάρη στη δίαιτα, είχαν πλέον απαλλαχθεί από το διαβήτη μετά από τρεις μήνες. Όμως χρειάζεται περαιτέρω έρευνα για να βεβαιωθεί ότι η αναστροφή της νόσου είναι μόνιμη και όχι παροδική. Η δίαιτα περιείχε μόνο μη αμυλούχα λαχανικά και διαιτητικά ποτά.
Μετά τη λήξη της δίαιτας και την αναστροφή του διαβήτη, οι ασθενείς μπόρεσαν να επανέλθουν στην κανονική διατροφή τους, με κάποιους λογικούς περιορισμούς, όσον αφορά το μέγεθος των μερίδων και την υγιεινή διατροφή. Από την άλλη, η δίαιτα δεν είχε αποτέλεσμα σε όλους, πράγμα που δείχνει ότι ο οργανισμός των ανθρώπων είναι σε διαφορετικό βαθμό ευάλωτος στη νόσο.
