Μεγάλη ποικιλομορφία ενδέχεται να περιέχει ο καρκινικός όγκος ενός ανθρώπου, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που για … πρώτη φορά ανακάλυψε ότι όπως οι διαφορετικοί όγκοι έχουν διακριτές γενετικές μεταλλάξεις. Το ίδιο φαίνεται πως συμβαίνει και στα διαφορετικά μέρη του ίδιου όγκου.
Με άλλα λόγια, ένας όγκος δεν είναι μια μάζα πανομοιότυπων καρκινικών κυττάρων, αλλά ένα μωσαϊκό γενετικά διαφορετικά κυττάρων που ούτε είναι δυνατό να εντοπισθούν σε μία και μόνη βιοψία, ούτε ανταποκρίνονται στο ίδιο φάρμακο, με συνέπεια ο όγκος -λόγω και της μονομερούς βιοψίας- να αντιστέκεται με επιτυχία.
Η ανακάλυψη αυτή βοηθά να ερμηνευθεί γιατί είναι τόσο δύσκολη η μελέτη και η θεραπεία της νόσου του καρκίνου. Εξηγεί, επίσης, γιατί η εκτίμηση ενός ιατρού σχετικά με την πρόγνωση ή τη μελλοντική θεραπεία μπορεί να μην είναι ίδια, αλλά να εξαρτηθεί από το μέρος του όγκου όπου θα γίνει η βιοψία.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Τσαρλς Σουάντον του Ινστιτούτου Ερευνών για τον Καρκίνο και του University College του Λονδίνου (UCL), που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο ιατρικό περιοδικό «New England Journal of Medicine» επεσήμαναν ότι η ανακάλυψή τους προσθέτει ένα ακόμα επίπεδο δυσκολίας και πολυπλοκότητας στην αντιμετώπιση του καρκίνου.
Οι επιστήμονες έκαναν ενδελεχή ανάλυση στους όγκους τεσσάρων ασθενών που είχαν καρκίνο στα νεφρά. Συνέλλεξαν πολλά δείγματα από διαφορετικά σημεία των ίδιων όγκων και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους. Στη συνέχεια, κάθε δείγμα αναλύθηκε για να εντοπισθούν οι γενετικές μεταλλάξεις σε αυτό και γενικότερα η μορφή της γονιδιακής δραστηριότητας και της δομής των χρωμοσωμάτων.
Έτσι, οι ερευνητές ήταν σε θέση να ανακατασκευάσουν την εξελικτική ιστορία κάθε ξεχωριστού καρκίνου στους τέσσερις ασθενείς. Όπως διαπίστωσαν, μόνο το ένα τρίτο των μεταλλάξεων ήταν κοινό σε όλα τα δείγματα (συνολικά 14) του ίδιου όγκου, ενώ τα δύο τρίτα περίπου διέφεραν από τη μια βιοψία στην επόμενη.
Αυτή η ποικιλομορφία μπορεί να εξηγήσει γιατί εδώ και χρόνια οι επιστήμονες δυσκολεύονται να βρουν κλινικά χρήσιμους βιοδείκτες, δηλαδή ουσίες που παράγει ο οργανισμός και αποκαλύπτουν την παρουσία ή τη φύση του καρκίνου στο σώμα. Επειδή οι όποιοι βιοδείκτες βασίζονται συνήθως σε μια μόνο βιοψία, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι παραπλανητικό, σύμφωνα με τους βρετανούς ερευνητές. Για παράδειγμα, η ομάδα του Σουάντον εντόπισε γενετικές «υπογραφές» που παραπέμπουν τόσο σε καλή όσο και σε κακή πρόγνωση για τη νόσο του ίδιου ανθρώπου.