Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία από περίπου 8.500 διδύμους με αρχική μέση ηλικία 43 ετών, τους οποίους παρακολούθησαν στη συνέχεια επί 30 έτη. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσα από αυτά τα άτομα ήταν υπέρβαρα, ήταν αυτά που, μετά από 30 χρόνια αντιμετώπιζαν 80% αυξημένη κατά μέσο όρο πιθανότητα εμφάνισης άνοιας, σε σχέση με όσους είχαν κανονικό για την ηλικία τους και το ύψος τους βάρος.
Όσοι ήταν παχύσαρκοι, είχαν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, αυξημένο κατά 300%. Γενικότερα, όσο μεγαλύτερο βάρος είχε ένας άνθρωπος στην μέση ηλικία του, τόσο μεγαλύτερος ήταν ο κίνδυνος εμφάνισης των συμπτωμάτων άνοιας αργότερα (προβλήματα μνήμης, μάθησης κ.α.).
Οι ερευνητές διευκρίνισαν ότι η μελέτη τους δείχνει πως υπάρχει μεν συσχέτιση ανάμεσα στην παχυσαρκία και στην άνοια, όμως δεν αποδεικνύει ότι η παχυσαρκία αποτελεί αναγκαστικά την αιτία της εκφύλισης του εγκεφάλου. Όμως, όπως τόνισαν, η έρευνα δείχνει ότι ο έλεγχος του σωματικού λίπους ήδη από την έναρξη της μέσης ηλικίας είναι σημαντική για την αποφυγή της άνοιας αργότερα στη ζωή.
Δεν είναι ακόμα σαφές μέσω ποιού μηχανισμού το πάχος μπορεί να επηρεάσει τον εγκέφαλο. Μια πιθανή ερμηνεία για τη σχέση ανάμεσα στο έξτρα πάχος και την άνοια είναι ότι οι λιπώδεις ιστοί στο σώμα απελευθερώνουν ορμόνες και άλλα κύτταρα, τα οποία μπορεί να προκαλέσουν φλεγμονές και μεταβολές στις εγκεφαλικές λειτουργίες, με συνέπεια την εκφύλιση των νευρώνων. Από την άλλη, η παχυσαρκία αυξάνει τον κίνδυνο για διαβήτη και καρδιαγγειακές παθήσεις, που σχετίζονται με αύξηση του κινδύνου για άνοια.
Σε κάθε περίπτωση, η νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η νόσος του Αλτσχάϊμερ και γενικότερα η άνοια θα πρέπει να καταπολεμούνται προληπτικά, αρκετά χρόνια πριν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια, συνήθως σε προχωρημένη ηλικία.
