Αν πάει κάποιος στον γιατρό και διαπιστώσει ότι έχει κρίσεις πανικού, το πρώτο πράγμα που θα του πει είναι ότι «Ποτέ και κανείς δεν πέθανε ή δεν έπαθε τίποτε από μια τέτοια κρίση. Όλα είναι στο μυαλό και αυτό πρέπει να πολεμήσεις». Και πραγματικά όσο και να νομίζουμε όταν παθαίνουμε κρίση πανικού ότι θα πεθάνουμε ή ότι θα πάθουμε έμφραγμα ή ότι χάνουμε τα λογικά μας, τίποτε από αυτά δεν θα συμβεί.
Είναι γεγονός ότι στη κρίση πανικού εκτός από το ψυχικό υπόβαθρο που την προκαλεί, ακολουθεί και το σωματικό. Εφίδρωση, σπασμοί, μούδιασμα, ζαλάδα, δυσκολία στην αναπνοή, ταχυκαρδίες, ρίγη, εξάψεις, όλα μαζί χτυπούν ξαφνικά, ο άνθρωπος νομίζει ότι τελείωσε και όπως ξαφνικά εμφανίστηκαν έτσι εξαφανίστηκαν. Βέβαια μια κρίση μπορεί να διαρκέσει από λίγα λεπτά μέχρι και κάποιες ώρες.
Η κρίση πανικού είναι ένα καμπανάκι θα πει ο γιατρός. Ένα καμπανάκι του εαυτού μας που μας προειδοποιεί για κάτι και δεν πρέπει να αγνοήσουμε. Συχνά μπορεί να μας χορηγήσει και αγωγή κυρίως με βενζοδιαζεπίνες ή αγχολυτικά και θα μας συστήσει και την έναρξη ψυχοθεραπείας. ( ο συνδυασμός των δυο έχει υψηλά ποσοστά επιτυχίας).
Η κρίση πανικού μπορεί να χτυπήσει οπουδήποτε και εάν βρισκόμαστε. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να την αφήσουμε να ενταθεί. Μόλις την αναγνωρίσουμε το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να μην αφήσουμε αυτό το ηφαίστειο κακών σκέψεων και άγχους να μας πλημμυρίσει. Θα πρέπει να αποβάλλουμε αργά το άγχος μας και να διώξουμε τις κακές σκέψεις. Μια καλή τεχνική είναι να κλείσουμε τα μάτια και να αρχίσουμε να αναπνέουμε ήρεμα και αργά. Επίσης θα πρέπει να βάλουμε τη λογική μας δυνατά να δουλέψει εκείνη τη στιγμή και να πείσουμε τον εαυτό μας πως τα συμπτώματα που νιώθουμε (π.χ ρίγη ή ταχυκαρδία) θα περάσουν. Δεν κινδυνεύει η υγεία μας.
Τέλος να αναφέρουμε ότι, ο καφές, το τσιγάρο, το αλκοόλ και η κακή διατροφή είναι παράγοντες που βοηθούν τον πανικό και όχι εμάς να τον αντιμετωπίσουμε.
Πηγή: iatropedia
