Αν μη τι άλλο η κλινική αυτή λειτουργεί πλήρως, αναδεικνύοντας την ως το μοναδικό περιφερειακό κέντρο με τόσες πολλές επεμβάσεις και με το ποσοστό της επιτυχίας της να είναι ανάλογο των ποσοστών που υπάρχουν σε όλα τα καρδιοχειρουργικά κέντρα.
Ωστόσο, αν και ο αριθμός των επεμβάσεων είναι μεγάλος σε σχέση πάντα με άλλα περιφερειακά κέντρα, οι χειρουργοί δεν είναι πολλοί με αποτέλεσμα να μην αναβαθμίζεται περισσότερο το έργο της κλινικής.Αυτή τη στιγμή υπάρχουν τρεις ειδικευμένοι και μόνο ένας ειδικευόμενος, ο οποίος σε έναν μήνα αποχωρεί. Θα περίμενε κανείς περισσότερους ειδικευόμενους σε μια τέτοια κλινική και με τόσο όγκο επεμβάσεων. Αυτό όμως δεν συμβαίνει γιατί σε αυτή την περίπτωση ισχύει ένα παράδοξο γεγονός: Κανένας ειδικευόμενος δεν μπορεί να κάνει πλήρη ειδικότητα στην Καρδιοχειρουργική Κλινική Ιωαννίνων!
Είναι εύλογο ότι κανένας δεν θα ήθελε να κάνει μισή ειδικότητα σε ένα νοσοκομείο και την υπόλοιπη σε άλλο. Αποτέλεσμα; Έτσι, η κλινική χάνει ειδικευόμενους αλλά και την ευκαιρία να γίνει ένα «φυτώριο» καρδιοχειρουργών.
Γιατί συμβαίνει αυτό το παράδοξο γεγονός στα Γιάννενα; Όλα ξεκίνησαν το 1999 όταν ξεκίνησε η λειτουργία της Κλινικής Καρδιάς υπό τη διεύθυνση του γνωστού καρδιοχειρουργού Κώστα Αναγνωστόπουλου, ο οποίος έδωσε βαρύτητα μόνο στις επεμβάσεις καρδιάς.
Η κλινική δηλαδή ήταν αμιγής καρδιοχειρουργική. Από το 2007 και μετά, όμως επήλθε κάποια αλλαγή που ανάγκασε την Καρδιοχειρουργική Κλινική να κάνει και επεμβάσεις θώρακα: Έκλεισε η Κλινική Θώρακα του νοσοκομείου «Χατζηκώστα».
«Και στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο γίνονταν εγχειρήσεις θώρακα, αλλά όχι πολλές. Όταν έκλεισε το τμήμα στο «Χατζηκώστα», τότε το Πανεπιστημιακό δέχτηκε και τον όγκο της θωρακοχειρουργικής» επισημαίνει ο κ. Αποστολάκης.
Εδώ και τρία χρόνια, λοιπόν, η κλινική καλύπτει όλα τα επείγοντα και μη περιστατικά της περιφέρειας. Κάθε χρόνο, αντιμετωπίζονται όλες οι περιπτώσεις καρδιάς –κυρίως στεφανιαίας νόσου και βαλβιδοπαθειών- που φτάνουν στις 200 κατά μέσο όρο, ενώ όσον αφορά τις περιπτώσεις που απαιτούν επεμβάσεις στον θώρακα λόγω τραυμάτων (τροχαία ατυχήματα, πυροβολισμοί κ.λπ.) ή παθήσεων πνευμόνων, οισοφάγου κ.λπ. αντιμετωπίζονται πάνω από τις μισές.
Για την αναγκαιότητα χορήγησης πλήρους ειδικότητας, έχουν γίνει επιστολές προς το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας το οποίο έχει βάλει το θέμα… στον πάγο. «Κάτι που είναι αυτονόητο και θα έπρεπε να γίνεται αυτόματα, δεν προχωρά» μας λέει ο καθηγητής, εκτιμώντας ότι η όλη υπόθεση μπορεί να σχετίζεται και με την πρόθεση του υπουργείου Υγείας να καταθέσει νομοσχέδιο στη Βουλή τον Ιούνιο που θα αφορά τις ειδικότητες.
Όπως και να’ χει, με τέτοιες συνθήκες δεν μπορεί να αναβαθμιστεί ούτε το διδακτικό ούτε το ερευνητικό ούτε το κλινικό έργο. Κι αυτό έχει εντέλει συνέπεια στους ασθενείς.