Δημιουργήθηκε από μία ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου του Ιλινόι, με επικεφαλής τον Τζον Ρότζερς, και αποτελείται από ένα ελαστικό πλέγμα αισθητήρων. Εφαρμόζεται πάνω στο δέρμα σαν προσωρινό τατουάζ χωρίς να απαιτείται η χρήση κάποιου επιπλέον συγκολλητικού υλικού.
Μέχρι στιγμής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για μερικές μέρες κάθε φορά, όμως οι ερευνητές ελπίζουν πως στο μέλλον η εφαρμογή του θα επιτρέψει στους γιατρούς να παρακολουθούν την υγεία των ασθενών χωρίς καλώδια και ογκώδη μηχανήματα.
Όπως αναφέρεται στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», το μέγεθος δεν είναι το μοναδικό πλεονέκτημα της νέας αυτής τεχνολογίας. Το ηλεκτρονικό δέρμα μπορεί να κάνει πράγματα που συμβατικά ιατρικά μηχανήματα δεν μπορούν. Όταν τοποθετηθεί στο λαιμό, για παράδειγμα, διαισθάνεται τις λέξεις με τέτοια ακρίβεια έτσι ώστε να μπορεί να ελέγξει τους χειρισμούς ενός απλού ηλεκτρονικού παιχνιδιού, μέσω φωνητικών εντολών.
Ο προσθετικός επίδεσμος δέρματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει ανθρώπους με παθήσεις του φάρυγγα να επικοινωνούν, να παρακολουθεί την κατάσταση της υγείας πρόωρων μωρών, ή ακόμα και να βελτιώσει τον έλεγχο προσθετικών μελών.
Ένα σημαντικό μειονέκτημα είναι η συνεχής αποβολή των κυττάρων του δέρματος που συνεπάγεται την αποβολή του ηλεκτρονικού δέρματος έπειτα από μερικές μέρες. Οι ερευνητές εξετάζουν τρόπους για να αποφύγουν αυτό το φαινόμενο και το συνθετικό δέρμα να μπορεί να παραμένει στο σώμα για αρκετούς μήνες χωρίς προβλήματα στη λειτουργία του.
