Η διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή είναι η αγωγή αναφοράς για την αντιμετώπιση ασθενών με οξέα στεφανιαία σύνδρομα, δηλαδή με ασταθή στηθάγχη ή έμφραγμα του μυοκαρδίου ανεξάρτητα από την κλινική μορφή του (με ή χωρίς ανάσπαση του διαστήματος ST στο ηλεκτροκαρδιογράφημα) ή από τον τρόπο θεραπευτικής του αντιμετώπισης (με συντηρητική ή με επεμβατική αντιμετώπιση, με ή χωρίς την τοποθέτηση stents).
Η συνδυασμένη αυτή αγωγή αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στην αντιμετώπιση εμφραγματιών, όπως τεκμηριώνεται από το σύνολο των διεθνών κατευθυντηρίων οδηγιών. Ασθενείς με οξέα στεφανιαία σύνδρομα λαμβάνουν κλοπιδογρέλη και ΑΣΟ ήδη από τη στιγμή διάγνωσης του εμφράγματος και συνεχίζουν τη διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή για τουλάχιστον ένα χρόνο, με σκοπό την αποτελεσματικότερη προστασία τους έναντι ενός νέου εμφράγματος ή άλλων καρδιαγγειακών συμβαμάτων, που μπορούν να οδηγήσουν στο θάνατο.
Παρά το γεγονός ότι οι ασθενείς γνωρίζουν ότι διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν ένα νέο επεισόδιο, ένας στους επτά ασθενείς θα διακόψει τη διπλή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή ένα μόλις μήνα από το οξύ επεισόδιο, οδηγώντας έτσι σε σημαντική αύξηση της θνησιμότητας στο 1ο χρόνο μετά το έμφραγμα μυοκαρδίου.
Με την κυκλοφορία του εν λόγω σταθερού συνδυασμού αναμένεται να βελτιωθεί η μακροχρόνια συμμόρφωση των ασθενών στην αγωγή που λαμβάνουν διασφαλίζοντας εμμέσως μεγαλύτερο όφελος και προστασία από την θεραπεία.
Το γεγονός αυτό αποκτά ιδιαίτερη σημασία στη συγκεκριμένη ομάδα ασθενών υψηλού κινδύνου, που είναι συχνά αναγκασμένοι να ακολουθούν για μεγάλα χρονικά διαστήματα θεραπευτικές αγωγές με χορήγηση πολλών φαρμάκων.
