Σύμφωνα μάλιστα με τους επιστήμονες, ένα άρωμα θα μας τραβήξει την προσοχή επειδή συμπληρώνει και ενισχύει τις οσμές του δικού μας σώματος.
Οι άνθρωποι που επιλέγουν το άρωμα που θα αγοράσουν για τους ίδιους και όχι για κάποιον τρίτο, όταν το φορέσουν και αναμειχθεί με τη μυρωδιά του σώματος τους, μυρίζουν πιο όμορφα, πιο ελκυστικά, σύμφωνα με τους επιστήμονες, απ’ ότι θα γινόταν αν φορούσαν ένα άρωμα διαλεγμένο από άλλον!
Ο Δρ Ιan Havlicek, ανθρωπολόγος στο πανεπιστήμιο Charles στην Πράγα, που έχει μελετήσει τον τρόπο με το οποίο ένα άρωμα επηρεάζει τη συμπεριφορά, αναμένεται να παρουσιάσει τα αποτελέσματά του σε ένα συνέδριο στο Λονδίνο την επόμενη εβδομάδα.
«Στην πραγματικότητα, αυτό που ανακαλύψαμε είναι ότι υπάρχει μια ισχυρή προσωπική αλληλεπίδραση μεταξύ της κολώνιας και της οσμής του σώματος μας. Οι άνθρωποι, ασυναίσθητα, επιλέγουν αρώματα για να συμπληρώσουν τη δική τους μυρωδιά» τόνισε ο Ιan Havlicek και συμπλήρωσε ότι έτσι εξηγείται το γιατί συνήθως τα αρώματα-δώρα καταλήγουν σε μια γωνία στο μπάνιο του σπιτιού μας, χωρίς καν να έχει αφαιρεθεί η συσκευασία δώρου.
Το πείραμα που πιστοποιεί τα παραπάνω δεδομένα διεξήχθη ως εξής:
Οι ερευνητές, ζήτησαν από 12 εθελοντές να ψεκάσουν στον έναν καρπό τους ένα άρωμα της επιλογής τους, ενώ στον άλλον ένα άρωμα που είχαν επιλέξει στην τύχη.
Στη συνέχεια, 21 γυναίκες κλήθηκαν να βαθμολογήσουν ποιο από τα δύο αρώματα τους άρεσε περισσότερο. Διαπιστώθηκε λοιπόν πώς, σχεδόν στην πλειοψηφία τους, οι γυναίκες ψήφισαν το άρωμα που είχε επιλέξει ο εθελοντής και όχι το τυχαίο.
Ο καθηγητής Tim Jacob, από το πανεπιστήμιο του Cardiff κάνει λόγο για ένα είδος αλληλεξάρτησης ανάμεσα στο ανοσοποιητικό μας και την επιλογή του αρώματος, αναφέροντας συγκεκριμένα: «Η προσωπική μυρωδιά του σώματός μας προσδιορίζεται από το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Πράγματι, έχουμε την τάση να απορρίπτουμε – ασυναίσθητα- όσες μυρωδιές δεν συμβαδίζουν με αυτό που ορίζει το ανοσοποιητικό μας σύστημα».
Γι’ αυτό την επόμενη φορά, καλό θα ήταν να προτιμήσετε για τα αγαπημένα σας πρόσωπα κάποιο άλλο δώρο.
