Η Dr Iona McCleery, λέκτορας της μεσαιωνικής … Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Leeds, της Βρετανίας, πιστεύει ότι η Ιστορία θα μπορούσε να βοηθήσει ειδικούς να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας.
Η McCleery και η ομάδα της θα επισκεφτούν σχολεία στο Yorkshire, για να διδάξουν τα αποτελέσματα της μεσαιωνικής διατροφής ως μέρος τρίχρονης εκστρατείας. Όπως δήλωσε, θα χρησιμοποιήσει την Ιστορία ως τρόπο προσέγγισης της σύγχρονης υγείας, που θα απέχει από το «κήρυγμα».
Στο Mεσαίωνα, η κατανάλωση σνακς ήταν πολύ λιγότερο αποδεκτή κοινωνικά και είναι κάτι που μπορεί να μας διδάξει, δήλωσε. Πρόσθεσε ότι αν και στο παρελθόν οι πλούσιοι αύξαναν το σωματικό τους βάρος, στις μέρες μας οι φτωχοί είναι περισσότερο πιθανό να γίνουν παχύσαρκοι.
Παραδόξως ήταν η τάξη των χωρικών αυτή που ακολουθούσε την υγιεινή διατροφή. Όσο πιο φτωχός ήταν κάποιος τόσο πιθανότερο ήταν να καταναλώνει περισσότερα λαχανικά και δημητριακά.
Οι φτωχοί ήταν ημιχορτοφάγοι, που απλώς δεν μπορούσαν να αγοράσουν κρέας και να αποκτήσουν κοινωνικό status. Τα πλούτη συνδέονται στενά με τη διατροφή, σημειώνει η ειδικός.
Η ιστορικός διατροφής Caroline Yeldham συμφώνησε, λέγοντας ότι η γνώση των σύγχρονων διατροφικών συνηθειών και η σύγκρισή τους με τη μεσαιωνική διατροφή θα μπορούσε να προβληματίσει τους ανθρώπους σχετικά με τον τρόπο διατροφής τους.
Η μεσαιωνική διατροφή περιείχε πολύ φρέσκα τρόφιμα. Υπήρχαν ελάχιστα συντηρητικά και έτσι όλα ήταν παρασκευασμένα φρέσκα και χαμηλά σε λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη.
Η ώρα του γεύματος ήταν σημαντική για την οικογένεια και την κοινότητα στον Μεσαίωνα, θετικό γεγονός, σύμφωνα με την Yeldham. Το δείπνο αποτελούσε ιεροτελεστία για την οικογένεια και ήταν επίσημη δραστηριότητα. Οι άνθρωποι έτρωγαν τακτικά μαζί και αν και υπήρχαν σνακς δεν αποτελούσαν προτίμηση. Η κατανάλωση σνακς ήταν πολύ λιγότερο αποδεκτή κοινωνικά.
Υπήρχε πολύ μεγαλύτερη ποικιλία συστατικών και τροφίμων από αυτή που τείνουμε να χρησιμοποιούμε σήμερα, όπως περισσότερα βότανα και ψάρι.
Υπήρχαν διάσημοι άνθρωποι που έγιναν παχύσαρκοι, όπως ο Ερρίκος ο 8ος και ο Γούλσυ. Ωστόσο, οι νέοι δεν ήταν παχύσαρκοι.
Οι άνθρωποι στον Μεσαίωνα είχαν μεγαλύτερη σωματική δραστηριότητα σε σχέση με τον σύγχρονο άνθρωπο. Ήταν σαν παίκτες του ράγκμπυ. Όταν ήταν πολύ γυμνασμένοι και δραστήριοι χρησιμοποιούσαν τις θερμίδες, αλλά μετά από έναν τραυματισμό ή νόσο η δραστηριότητά τους περιοριζόταν και τότε γίνονταν παχύσαρκοι.
Ειδικοί στην παιδική υγεία, του προγράμματος Mend, που ενθαρρύνει παχύσαρκα παιδιά να είναι πιο υγιή, θεωρούν θετική την πρωτοβουλία. Δήλωσαν ότι η δημιουργικότητα στα τρόφιμα αποτελεί καλό τρόπο να μάθουν τα παιδιά για διάφορες τροφές.
Η γνώση της διατροφής των ανθρώπων του μεσαίωνα αποτελεί ενδιαφέροντα τρόπο να σκεφτούν τα παιδιά πώς διαφέρει η διατροφή τους από τη διατροφή των παλαιών.
Επιμέλεια: Εύη Ψωμιάδου από το iatronet.gr
