Πώς θα καταλάβω αν το παιδί µου αντιµετωπίζει πρόβληµα µε τον ύπνο του; Ένα στα τρία παιδιά µεταξύ 3 και 8 ετών αντιµετωπίζει, σύµφωνα µε τις τελευταίες έρευνες, προβλήµατα στην έλευση ή τη διατήρηση του ύπνου.
Αυτά περιλαµβάνουν:-Τη συστηµατική άρνησή του να κοιµηθεί.
-Τις επανειληµµένες και παρατεταµένες αφυπνίσεις στη διάρκεια της νύχτας.
-Την επίµονη ανάγκητου να κοιµάται στο κρεβάτι των γονιών.
-Την εκδήλωση κούρασης, υπερκινητικότητας, ελλιπούς συγκέντρωσης, εναλλασσόμενης διάθεσης και πτώσης στη σχολική απόδοση.
Οι συχνότερες παιδικές διαταραχές του ύπνου κατηγοριοποιούνται ως εξής:
-Εφιάλτες: πρόκειται για τροµακτικά όνειρα µε χαρακτηριστική θεµατολογία την απειλή και τον κίνδυνο, από τα οποία το µικρό παιδί ξυπνά.
-Νυχτερινοί τρόµοι: το παιδί ξυπνά µερικώς από τον ύπνο µε µία κραυγή και κατακλύζεται από τρόµο.
-Ναρκοληψία: είναι η παρατεταµένη υπνηλία του παιδιού κατά την διάρκεια της ηµέρας και οι ολιγόλεπτες αιφνίδιες «επιθέσεις ύπνου».
-Υπνοβασία: το παιδίπερπατά σε κατάσταση ηµιτελούς ξυπνήµατος και η οµιλία του είναι µπερδεµένη.
Ποιες τεχνικές είναι αποτελεσµατικές στο παιδί που δεν κοιµάται καλά;
O ύπνος είναι µια συµπεριφορά , στην οποία θα πρέπει οι γονείς να εκπαιδεύουν τα παιδιά τους από τη βρεφική ηλικία. Mία υγιής ρουτίνα ύπνου, που θα πρέπει να ακολουθείται µε απόλυτη συνέπεια, περιλαµβάνει:
-Συγκεκριµένη τελετουργία που ηρεµεί το παιδί και το οδηγεί στον ύπνο (π.χ. µπάνιο, παραµύθι).
-Αποφυγή υπερδραστηριότητας προ του ύπνου.
-Ενίσχυση της αυτονοµίας στη σχέση του παιδιού µε τον ύπνο του. Ένα παιδί που θέλει να κοιµάται µαζί µε τον γονέα ενδέχεται να αναζητά την εκπλήρωση άλλων µαταιωµένων αναγκών (π.χ. φροντίδα,εγγύτητα), στις οποίες θα πρέπει να δοθεί πρωτεύουσα σηµασία. Στο παιδί που βλέπει εφιάλτες -νυχτερινούς τρόµους, οι γονείς είναι καλό να επινοούν µαζί ένα λυτρωτικό τέλος στα απειλητικά όνειρα. Τα προβλήµατα του ύπνου είναι παροδικά και καταλαγιάζουν όσο το παιδί µεγαλώνει.
