Το AIDS δε σκότωσε τον Λου Γκρόσο πριν από 30 χρόνια. Ωστόσο αυτός ο Αμερικανός δεν ήταν προετοιμασμένος για την τελευταία διάγνωση του γιατρού του: πάσχει από καρδιακά προβλήματα. Στα 57 του ο Λου ταλαιπωρείται επίσης από πόνους στις αρθρώσεις και απώλειες μνήμης. Στα 14 δισκία που λαμβάνει την ημέρα, τρία μόνο έχουν στόχο την οροθετικότητά του.
«Λέω πάντα στους γιατρούς μου: εσείς ανησυχείτε για τον ιό αλλά εγώ θα πεθάνω από μια καρδιακή κρίση. Αυτό με ταράζει, έχω μια χαρούμενη ζωή, δεν θέλω να τελειώσει γιατί το σώμα μου νομίζει ότι είμαι 80 χρονών» είπε.
Ενώ η προσοχή και οι οικονομικοί πόροι επικεντρώνονται τα τελευταία χρόνια στην εκρίζωση της επιδημίας στην Αφρική, οι ειδικοί δηλώνουν ότι ανησυχούν από αυτή τη νέα κρίση του HIV.
Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια εμφανίστηκαν τα αντιρετροϊκά φάρμακα και η τριπλή θεραπεία, με μια πρώτη γενιά φορέων της νόσου να επιζεί και να γηράσκει. Οι επιπλοκές της υγείας τους είναι πρωτόγνωρες όπως και η ψυχολογική επίδραση μακροπρόθεσμα της νόσου και των οικονομικών προβλημάτων τα οποία δεν περίμεναν ότι θα έχουν ζωή μπροστά τους για να αντιμετωπίσουν.
Ο Λου Γκρόσο, ο οποίος προγραμμάτισε τα πρώτα λογισμικά πληροφορικής για το ευρύ κοινό τη δεκαετία του 1980, αναγνωρίζει ότι έζησε αρκετά για να μάθει να κατασκευάζει ιστοσελίδες αλλά ανησυχεί μήπως το πνεύμα του χάσει την οξύτητά του, με τις απώλειες της άμεσης μνήμης.
Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το 52% των οροθετικών στις ΗΠΑ παρουσιάζουν γνωστικές διαταραχές έναντι 10% των μη φορέων της νόσου.
Οι ασθενείς φορείς του ιού, ηλικίας 55 ετών, διατρέχουν επίσης τριπλάσιο κίνδυνο να εκδηλώσουν μια χρόνια νόσο όπως η οστεοπόρωση, ο διαβήτης ή ακόμη και ο καρκίνος σε σχέση με τα άτομα ηλικίας 70 ετών που δεν είναι φορείς, σύμφωνα με μελέτη της Αμερικανικής Ιατρικής Ακαδημίας για τον HIV.
Τον πρώτο καιρό της επιδημίας, οι ασθενείς πέθαιναν πολύ νέοι στην κλινική για το HIV/AIDS υπό τον δρα Μπαντ Χέαρ στο Γενικό Νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο, όπου περιθάλπεται ο Λου Γκρόσο.
Σήμερα τουλάχιστον το ένα τέταρτο των προσβεβλημένων ασθενών είναι άνω των 50 ετών, σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης των Ασθενειών (CDC) και ο μέσος όρος ηλικίας των 3.000 ασθενών που παρακολουθούνται στην κλινική για το HIV/AIDS από τον δρα Μπαντ Χέαρ είναι 47 ετών.
Οι ασθενείς λένε ότι αυτό τούς εξαντλεί. «Πολεμάμε τον ιό επί 30 χρόνια, καταφέρνουμε να τον ελέγχουμε και ένας νέος καταρράκτης ιατρικών προβλημάτων προβάλλει απότομα», εξηγεί ο γιατρός.
Οι επιστήμονες αρχίζουν μόνο να εξετάζουν την προέλευση των νέων ιατρικών προβλημάτων για να καθορίσουν αν αυτά έχουν σχέση με τη νόσο αυτή καθαυτή, με τα φάρμακα ή είναι φυσικές ενδείξεις της ηλικίας.
Ωστόσο η μάχη αυτών που γερνούν με το AIDS δεν σταματά στις καθαρά ιατρικές επιπλοκές. Οι γιατροί ανησυχούν επίσης για ασθενείς όπως η Βίκι Ντάβιντσον, η οποία ύστερα από έναν μακρύ χειμώνα μοναξιάς, λίγο έλλειψε στα 64 χρόνια της να εγκαταλείψει τη θεραπευτική της αγωγή.
Η Ντάβιντσον μολύνθηκε το 1986 από μια μετάγγιση αίματος. Υποβλήθηκε σε δύο εγχειρίσεις στο γοφό όταν ήταν 50 χρονών και πάσχει από χρόνια κόπωση. Όμως αυτό που την αποθαρρύνει περισσότερο είναι η κοινωνική της απομόνωση.
«Δε θέλω ο κόσμος να νομίζει ότι είμαι γκρινιάρα, συνεπώς κάνω σαν να μην συμβαίνει κάτι σοβαρό αλλά τις στιγμές της μοναξιάς μου θα ήθελα έναν σύντροφο δίπλα μου» ομολογεί.
Το οικονομικό θέμα είναι επίσης ζωτικής σημασίας για όσους δεν περίμεναν ότι θα γεράσουν. Έτσι ο 65χρονος Χόμερ Χόμπι αναφέρει ότι πρόσφατα ξανάπιασε δουλειά σε ένα κτηματομεσιτικό γραφείο. Τη δεκαετία του 1990 είχε αφήσει το σπίτι του, την επιχείρησή του και ένα σημαντικό μέρος των χρημάτων του στην πρώην σύζυγό του, παρά τις διαμαρτυρίες του δικηγόρου στον οποίο είχε ζητήσει να αναλάβει το διαζύγιό του.
«Ούτε ένας γιατρός με τον οποίο είχα μιλήσει τότε, πίστευε ότι θα ζω δέκα χρόνια αργότερα», υποστήριξε ο Χόμπι.
Τα πρώτα κρούσματα της νόσου του AIDS εντοπίστηκαν στις 5 Ιουνίου του 1981, πριν από 30 χρόνια.
Παραθέτουμε τα τελευταία στοιχεία της υπηρεσίας του ΟΗΕ για την καταπολέμηση του ΗIV/AIDS (UNAIDS) στον κόσμο όπως αναφέρονται στην τελευταία ετήσια έκθεση του που δημοσιοποιήθηκε το 2010 και αναφέρεται στο 2009.
Άτομα που έχουν προσβληθεί από τον ιό:
Σχεδόν 33,3 εκατ. άνθρωποι ζούσαν το 2009 με τον ιό, από τα οποία τα 2,5 εκατ. ήταν παιδιά, μικρότερα των 15 ετών. Ο ιός προσέβαλε εκ νέου 2,6 εκατ. άτομα το 2009, ένας αριθμός που παρουσιάζει πτώση κατά 16% σε 10 χρόνια. Συνολικά, από την έναρξη της εμφάνισης της νόσου, 60 εκατ. άνθρωποι προσβλήθηκαν από τον HIV.
Θάνατοι:
Σχεδόν 30 εκατ. άνθρωποι πέθαναν από αίτια που έχουν σχέση με τη νόσο από την έναρξη της εμφάνισης του AIDS. Συνολικά 1,8 εκατ. άνθρωποι πέθαναν το 2009, εκ των οποίων ένα τέταρτο από φυματίωση που έχει σχέση με τη νόσο. Ο απολογισμός στο ποσοστό θνησιμότητας μειώθηκε κατά 14% σε σχέση με το 2004.
Αφρική:
Η υποσαχάρεια Αφρική είναι η πλέον πληγείσα περιοχή με 22,5 εκατ. φορείς, δηλαδή το 67% του συνόλου των ανθρώπων που ζουν με τον ιό HIV στον κόσμο (5% κατά μέσο όρο του αφρικανικού πληθυσμού) και τουλάχιστον τα δύο τρίτα των θανάτων.
Θεραπεία:
5,2 εκατ. άνθρωποι, στις χώρες με χαμηλό και μεσαίο επίπεδο διαβίωσης, είχαν πρόσβαση σε μια θεραπευτική αγωγή το 2009, ενώ το 2004 είχαν μόλις 700.000. Ωστόσο 10 εκατ. άνθρωποι επιπλέον στον κόσμο έχρηζαν θεραπείας, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ).
Μόλυνση από τη μητέρα στο παιδί:
Το 53% των εγκύων φορέων του ιού έλαβαν το 2009 θεραπεία για την πρόληψη της μετάδοσης του ιού στα παιδιά τους, έναντι 35% το 2007. Σχεδόν 370.000 παιδιά που γεννήθηκαν το 2009 είναι φορείς του ιού.
Παιδιά ορφανά:
16,6% εκατ. παιδιά και έφηβοι μικρότεροι των 18 ετών έχασαν τουλάχιστον τον ένα γονιό τους εξαιτίας της νόσου, από την έναρξη της εμφάνισης του AIDS.
Αριθμός ατόμων που έχουν προσβληθεί ανά περιοχή:
– Υποσαχάρεια Αφρική: 22,5 εκατ.
– Νότια και νοτιοανατολική Ασία: 4,1 εκατ.
– Ανατολική Ασία: 770.000
– Κεντρική και νότια Αμερική: 1,4 εκατ.
– Βόρεια Αμερική: 1,5 εκατ.
– Κεντρική και δυτική Ευρώπη: 820.000
– Ανατολική Ευρώπη και κεντρική Ασία: 1,4 εκατ.
– Μέση Ανατολή και βόρεια Αφρική: 460.000
– Καραϊβική: 240.000
– Ωκεανία: 57.000
