Σκοπός του οδηγού είναι να βοηθήσει τους ανθρώπους που επηρεάζει η διπολική διαταραχή και να τους δείξει τη σωστή κατεύθυνση. Δεν προσποιείται ότι υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος ζωής με διπολική διαταραχή. Ούτε διερευνά διεξοδικά τα αίτια και την ιατρική αντιμετώπιση της κατάστασης. Αυτό στο οποίο στοχεύει είναι, μέσα από τη «διαβούλευση» με τους ασθενείς, τους φροντιστές, τα μέλη των οικογενειών και τους επαγγελματίες φροντίδας υγείας, να προσφέρει πρακτικές οδηγίες που η εμπειρία έχει αποδείξει ότι όντως βοηθούν στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων που επηρεάζει η διπολική διαταραχή.
Η σημασία του οδηγού μεγιστοποιείται αν λάβουμε υπόψη ότι, η διπολική διαταραχή είναι από τις πιο συχνές ψυχικές ασθένειες. Προσβάλλει το 3 – 5% όλων των ενηλίκων στον κόσμο.
Στη δημιουργία του, που αποτελεί μια πανευρωπαϊκή πρωτοβουλία, συνέβαλλαν 10 από τις πιο σημαντικές ευρωπαϊκές οργανώσεις για την Ψυχική Υγεία και συμμετείχαν συμβουλευτικά 16 διακεκριμένες προσωπικότητες με εμπειρία γύρω από την ασθένεια.
Ο οδηγός επισημαίνει τη σημασία της έγκαιρης διάγνωσης μέσα από απλές ερωτήσεις για τον έλεγχο των συμπτωμάτων. Για τους περισσότερους, η πάθηση επιμένει για πολλά χρόνια. Μπορεί να διαρκέσει μια ζωή, άλλοτε θα υποχωρεί, άλλοτε θα επανέρχεται μήνες ή ακόμη και χρόνια αργότερα. Η ζωή με τη διπολική διαταραχή μπορεί συχνά να γίνεται σκληρή.
Η διπολική διαταραχή προκαλεί σοβαρές διακυμάνσεις στη συναισθηματική διάθεση, από βαθιά δυστυχία, έως έντονη ευφορία ή μεικτές καταστάσεις στις οποίες η φοβερή ενέργεια συνδυάζεται με συναισθήματα απελπισίας και θλίψης. Το αποτέλεσμα αυτών των διακυμάνσεων είναι να διαταράσσεται η συμπεριφορά του ασθενή και επομένως οι σχέσεις του με το περιβάλλον και να προκαλούνται σοβαροί περιορισμοί στην επίδοση στο σχολείο ή την εργασία.
Ο οδηγός στέλνει επίσης ένα αισιόδοξο μήνυμα σχετικά με το ότι όταν διαγνωσθεί η διπολική διαταραχή, μπορούν να αντιμετωπιστούν όλες αυτές οι αρνητικές επιπτώσεις. Υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες που μπορούν να θέσουν υπό έλεγχο τις σοβαρές μεταβολές της συναισθηματικής διάθεσης. Έτσι, δίνεται η δυνατότητα στους ασθενείς και στην οικογένειά τους να αναδιοργανώσουν τη ζωή τους, με αποτελεσματικό και επιτυχημένο τρόπο.
Με δεδομένο ότι η αναδιοργάνωση της ζωής μπορεί να αποτελεί τόσο μεγάλη πρόκληση, όσο η ίδια η αντιμετώπιση της νόσου, ο οδηγός υποδεικνύει την ανάγκη να αναπτυχθούν νέες δεξιότητες και να γίνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής. Μπορεί να μην είναι πάντοτε εύκολο, αλλά η ζωή με διπολική διαταραχή δε σημαίνει ότι χρειάζεται να εγκαταλειφθούν οι προσωπικοί στόχοι και οι φιλοδοξίες. Κανένα άτομο με διπολική διαταραχή δεν πρέπει να καθορίζεται από την ασθένειά του και μόνο. Δυστυχώς, η διπολική διαταραχή περιβάλλεται κι αυτή όπως οι περισσότερες ψυχικές διαταραχές από το «κοινωνικό στίγμα» που μπορεί να οδηγήσει σε άδικες διακρίσεις, περιθωριοποίηση και απομόνωση. Η αντιμετώπιση της προκατάληψης χρειάζεται θάρρος και επιμονή.
Την επιστημονική επιμέλεια της ελληνικής έκδοσης του οδηγού είχε η κυρία Μαρίνα Οικονόμου-Λαλιώτη, επίκουρη καθηγήτρια ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος της Επιστημονικής Επιτροπής του ΣΟΨΥ και μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής της έκδοσης.
Στην ομιλία της η κυρία Οικονόμου τόνισε μεταξύ άλλων: «Από την παρουσίαση του Οδηγού στα ΜΜΕ, προκύπτει το συμπέρασμα ότι με σωστές οδηγίες και κατάλληλη αντιμετώπιση, η ζωή με διπολική διαταραχή μπορεί να είναι μια κανονική ζωή» και υπογράμμισε ότι «Ο οδηγός αυτοβοήθειας «Μαθαίνοντας να ζούμε με τη Διπολική Διαταραχή» είναι ένα εργαλείο που μπορεί να βοηθήσει το άτομο με διπολική διαταραχή να κατανοήσει την ασθένεια και να εκπαιδευτεί σε αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισής της, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να λειτουργήσει και ως ένα ενημερωτικό εγχειρίδιο για τις οικογένειές τους».
