Όταν λέμε «γαστρορραγία», εννοούμε την απώλεια αίματος από το ανώτερο πεπτικό σύστημα, δηλαδή από το στομάχι ή από το αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου (συνήθως το δωδεκαδάκτυλο).
Παρά την αντίληψη που επικρατεί ότι η γαστρορραγία πονάει, τις περισσότερες φορές δεν προκαλεί καθόλου πόνο, εκτός και αν εμφανιστεί σε άτομα με ιστορικό έλκους το οποίο την προκειμένη στιγμή βρίσκεται σε έξαρση.
Συμπτώματα
Τα συνηθέστερα συμπτώματα που μπορεί να υποδηλώνουν μια γαστρορραγία είναι:
– Τάση προς λιποθυμία, ωχρότητα ή έντονη ζάλη λόγω της πτώσης του αιματοκρίτη εξαιτίας της απώλειας αίματος.
– Μαύρες κενώσεις. Αυτές μπορούν να εμφανιστούν και εξαιτίας της λήψης σιδήρου. Αν ωστόσο δεν υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, τότε πρόκειται για γαστρορραγία, καθώς αυτοί είναι οι μόνοι λόγοι που μπορούν να τις προκαλέσουν.
– Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει και εμετός με αίμα (αιματέμεση). Σε περίπτωση που παρατηρήσετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, επικοινωνήστε αμέσως με τον γιατρό σας, ο οποίος θα σας καθοδηγήσει κατάλληλα προκειμένου να αντιμετωπίσετε την κατάσταση.
Γιατί συμβαίνει
Αν και δεν είναι απαραίτητο μια γαστρορραγία να σχετίζεται με κάποιο χρόνιο νόσημα του πεπτικού συστήματος, υπάρχουν μερικές πιθανές αιτίες που μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή. Έτσι ορισμένες ομάδες ατόμων είναι πιο επιρρεπείς:
– Άτομα με ιστορικό έλκους (στομάχου ή δωδεκαδάκτυλου).
– Άτομα μεγαλύτερης ηλικίας εξαιτίας της λήψης περισσότερων φαρμάκων αλλά και της μικρότερης αντίστασης του πεπτικού τους συστήματος.
– Άτομα που λαμβάνουν (είχε παροδικά είτε συστηματικά) μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα οποία χορηγούνται κυρίως για την πρόληψη εγκεφαλικών επεισοδίων μετά από ισχαιμικά/στεφανιαία επεισόδια, καθώς και για οσφυαλγίες, αρθρίτιδες, πονοκεφάλους κ.ά.
Γι’ αυτό το λόγο εξάλλου τέτοιου είδους φάρμακα συνιστάται να λαμβάνονται ταυτόχρονα με μια «γαστροπροστασία», δηλαδή με συγκεκριμένα φάρμακα που προφυλάσσουν από παρόμοιες παρενέργειες.
– Άτομα που έχουν το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, ένα πολύ σύνηθες μικρόβιο που προδιαθέτει σε έλκη, τα οποία έχουν ως πιθανό επακόλουθο και τη γαστρορραγία.
– To άγχος, η κακή διατροφή και το κάπνισμα, αν και θεωρούνται από πολλούς βασική αιτία της γαστρορραγίας, δεν έχει αποδειχτεί ότι μπορούν να την προκαλέσουν μεμονωμένα, εκτός και αν συντρέχει συνδυαστικά κάποιους από τους λόγους που προαναφέρθηκαν.
Διάγνωση και θεραπεία
Η βασική διαγνωστική εξέταση της γαστρορραγίας είναι η εξής μία: η γαστροσκόπηση. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της διευκρινίζεται η αιτία που προκάλεσε τη γαστρορραγία, καθώς και αν υπάρχει έλκος, αν η αιμορραγία έχει σταματήσει και ποια θεραπεία πρέπει να ακολουθηθεί. Ανάλογα λοιπόν με την περίπτωση, η θεραπεία μπορεί να γίνει:
– Με κατάλληλες ενδοσκοπικές τεχνικές που μπορούν να αντιμετωπίσουν άμεσα ένα σημαντικό ποσοστό (περίπου το 70-80%) των περιστατικών.
– Αν έχει προκληθεί σοβαρή αναιμία, ίσως χρειαστεί θεραπεία με σίδηρο και μια εξέταση αίματος ύστερα από 10-15 μέρες προκειμένου να ελεγχθεί αν τα επίπεδα του αιματοκρίτη έχουν επανέλθει στις φυσιολογικές τιμές.
– Σε κάθε περίπτωση ο ασθενής θα πρέπει να λάβει την ανάλογη φαρμακευτική αγωγή επούλωσης του έλκους για ένα διάστημα περίπου 6-8 εβδομάδων. Επιπλέον, εφόσον διαπιστωθεί ότι έχει λοίμωξη από ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού πρέπει να λάβει ταυτόχρονα και αγωγή εκρίζωσης του με το συνδυασμό αντιβιοτικών που θα συστήσει ο γιατρός.
– Τέλος, όσον αφορά στη δίαιτα του ασθενούς, πέρα από τις πρώτες μέρες της ανάρρωσης κατά τις οποίες θα πρέπει να τρέφεται πιο «ελαφριά» ανάλογα με τις υποδείξεις του γιατρού, στη συνέχεια (και εφόσον ακολουθεί κανονικά τη φαρμακευτική του αγωγή) μπορεί να έχει μια πλήρη και κανονική διατροφή, πάντα σε ισορροπημένα πλαίσια.
Πηγή: myworld.gr
