Για την θεραπεία χρησιμοποιούνται φυτικά σκευάσματα, που σε περίπτωση χορήγησής τους σε έναν υγιή οργανισμό, θα προκαλούσαν συμπτώματα ίδια με εκείνα της ασθένειας που θα εμφάνιζε αν νοσούσε από την εν λόγω ασθένεια. Η ομοιοπαθητική υπόσχεται θεραπεία σε λειτουργικά προβλήματα του οργανισμού αλλά δεν μπορεί να θεραπεύσει ασθένειες που σχετίζονται με ανατομικές βλάβες όπου το χειρουργείο είναι η μόνη επιλογή.
Ειδικότερα για την περίπτωση της υπογονιμότητας υπάρχουν 80 διαφορετικά ομοιοπαθητικά σκευάσματα και ο Ομοιοπαθητικός καλείται να επιλέξει ανάμεσα από αυτά εκείνο που πρέπει να λάβει η γυναίκα, που αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας αφού πρώτα της κάνει κάποιες ερωτήσεις σχετικά με το ιστορικό της. Οι ερωτήσεις αυτές ξεκινούν από τα συμπτώματα που έχει και επεκτείνονται στον τρόπο ζωής της, τις συνήθειές της, τις διατροφικές της προτιμήσεις κ.α. Στο διάστημα της θεραπείας η γυναίκα θα πρέπει να αποφεύγει συγκεκριμένες ουσίες όπως π.χ. την καφεΐνη, την καμφορά κ.α. προκειμένου να αποδώσει τα μέγιστα η αγωγή.
Η Ομοιοπαθητική αν και είναι αντίθετη στην ταυτόχρονη χρήση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων με τα φάρμακα της Δυτικής Ιατρικής παρ’ όλα αυτά προσφέρει στους ανθρώπους που καταφεύγουν σ’ αυτήν, την δυνατότητα να επιλέξουν ανάμεσα στην αποκλειστική χρήση των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων και τον συνδυασμό τους με την φαρμακευτική αγωγή του Γυναικολόγου.
Τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα γονιμότητας πρέπει να γνωρίζουν ότι ο Ομοιοπαθητικός δεν μπορεί να διερευνήσει της αιτίας της υπογονιμότητας. Η συγκεκριμένη διαδικασία αποτελεί αρμοδιότητα ενός Γυναικολόγου εξειδικευμένου σε θέματα Αναπαραγωγής και είναι ο μόνος που μπορεί να παραπέμψει και να καθοδηγήσει το ζευγάρι, που επιθυμεί να αποκτήσει παιδί, στον απαραίτητο έλεγχο που πρέπει να κάνει. Στην περίπτωση που υπάρχει κάποιο κάποια υποκείμενη παθολογία, η οποία χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης, ο Γυναικολόγος είναι εκείνος που θα δώσει την λύση.
Υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ο χρόνος πιέζει και το ζευγάρι δεν πρέπει να χάνει πολύτιμο χρόνο γιατί η γυναίκα καθώς μεγαλώνει μειώνεται η γονιμότητά της ενώ παράλληλα μετά την ηλικία των τριάντα πέντε ετών αυξάνονται οι πιθανότητες για την απόκτηση παιδιού με χρωμοσωμιακές ανωμαλίες. Το ζευγάρι πρέπει να απευθυνθεί έγκαιρα στον εξειδικευμένο Γυναικολόγο και σε συνεργασία μαζί του, στην περίπτωση που το επιθυμεί, μπορεί να ζητήσει παράλληλα και την επικουρική συμβουλή ενός Ομοιοπαθητικού.
Ο θεράπων Γυναικολόγος πρέπει να γνωρίζει την αγωγή που χορηγεί ο Ομοιοπαθητικός (που θα πρέπει να είναι Ιατρός και να έχει λάβει την προβλεπόμενη εκπαίδευση) και να συμφωνεί με αυτήν. Το ζευγάρι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση αυτοβούλως ή μετά από την προτροπή του Ομοιοπαθητικού να τροποποιήσει την φαρμακευτική αγωγή του Γυναικολόγου γιατί τότε μηδενίζει τις πιθανότητες επιτυχίας της προσπάθειάς του.
Κάθε ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα γονιμότητας έχει το δικαίωμα (αφού προηγουμένως του παρασχεθεί ολοκληρωμένη και εμπεριστατωμένη πληροφόρηση) να επιλέξει το θεραπευτικό πρωτόκολλο που προτιμά αλλά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παραβλέπει το γεγονός ότι μόνο ένας Γυναικολόγος εξειδικευμένος σε θέματα γονιμότητας μπορεί να τους αποδείξει με στοιχεία τα ποσοστά επιτυχίας κάθε μεθόδου και να συμπορευτεί μαζί τους σε κάθε βήμα της προσπάθειά τους.
Η Ομοιοπαθητική παραμένει μία εναλλακτική πρόταση, που μπορεί να έχει έναν επικουρικό ρόλο υποσχόμενη λύσεις σε ορισμένα μόνο από τα προβλήματα γονιμότητας που μπορεί να αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι. Παρόλο που η κλασσική ιατρική παραμένει επιφυλακτική απέναντι στην αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής, η αρχή του Ιπποκράτη «Ωφελέειν ή μη βλάπτειν» είναι το σημείο που συναντώνται και οι δύο θεραπευτικές προσεγγίσεις στην προσπάθειά τους να βοηθήσουν το ζευγάρι να αποκτήσει το παιδί που επιθυμεί.
Πηγή: ygeianews.gr
