Η διατροφή του παιδιού το δεύτερο έτος ζωής

C32DE3E5F843900BCFE038CBEB097057.jpg

  Από το δεύτερο έτος της ζωής του, ο άνθρωπος μπορεί να αρχίσει να αντιλαμβάνεται την έννοια της σωστής διατροφής. Τα δύο χρόνια είναι η ιδανική ηλικία για να διαμορφώσουμε τις καλές διατροφικές συνήθειες στο παιδί. Πολλοί θα πούνε ότι είναι αρκετά μικρά και δεν καταλαβαίνουν. Η αλήθεια όμως είναι ότι από την νηπιακή κιόλας ηλικία δημιουργούνται τα θεμέλια της σωστής διατροφής.

Όπως ξέρουμε, από την πρώτη στιγμή που γεννιέται ένα παιδί αρχίζει και τρέφεται με γάλα και μετά τον έκτο μήνα αρχίζει σταδιακά η εισαγωγή των στερεών τροφών, σύμφωνα με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Κατά το δεύτερο έτος της ζωής του, το παιδί οφείλει να έχει μια σωστή, ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, ώστε να προσλαμβάνει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί σωστά.

Επίσης είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι το νήπιο σιγά σιγά αναπτύσσει την αίσθηση της γεύσης και σταδιακά αρχίζει να αποδέχεται και να απολαμβάνει τις διαφορετικές τροφές, γι’ αυτό άλλωστε και η εισαγωγή των διαφορετικών τροφίμων γίνεται σταδιακά.

Στην ηλικία των δύο, τα παιδιά έχουν έντονη δραστηριότητα, τρέχουν, παίζουν και έτσι χρειάζονται αρκετή ενέργεια και θερμίδες. Είναι πολύ σημαντικό όμως να γνωρίζουμε ότι οι μερίδες τους δεν χρειάζεται να είναι ίδιες με τις μερίδες των ενηλίκων. Καλό είναι να σκεφτούμε πόσο μικρά είναι τα στομαχάκια τους. Οι μερίδες σε αυτήν την ηλικία πρέπει να είναι το ένα τρίτο σε σχέση με τις μερίδες των ενηλίκων.

Οι διατροφικές συστάσεις για την ηλικία αυτή είναι τα μικρά και συχνά γεύματα, υψηλής ενεργειακής πυκνότητας που περιέχουν ποικιλία τροφίμων και τρόφιμα από όλες τις διατροφικές ομάδες, έτσι ώστε να καλύπτουν όλες τις ενεργειακές ανάγκες του παιδιού, καθώς επίσης και τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνες και μέταλλα.

Σε αυτήν την ηλικία, οι γονείς είναι αυτοί που οφείλουν να παρέχουν ποικιλία από θρεπτικά συστατικά, καθώς αυτοί είναι που αποφασίζουν για την τροφή που θα καταναλώσει το παιδί τους, όπως επίσης και για το πότε και το πού θα το φάει. Το μόνο που μπορεί να αποφασίσει το παιδί, είναι το πόσο θα φάει. Οι γονείς θα πρέπει να μπορούν να αναγνωρίσουν είτε λεκτικές, είτε μη λεκτικές νύξεις πείνας όπως ευερεθιστότητα ή νευρικότητα, καθώς επίσης και διάφορες εκφράσεις σε περίπτωση κορεσμού, όπως η στροφή της κεφαλής προς την αντίθετη κατεύθυνση, είτε η άρνηση για κατανάλωση τροφής.

Τα παιδιά συχνά καταναλώνουν εύκολα το φαγητό τους, ειδικά στην αρχή που είναι πεινασμένα, όταν όμως κουραστούν, καλό είναι οι γονείς να τα ενθαρρύνουν έτσι ώστε να συνεχίσουν να τρώνε. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεχτικοί και να μην τα πιέζουν υπερβολικά και να μην χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «άδειασε το μπουκάλι σου» ή «φάε όλο το πιάτο σου», γιατί μπορεί να οδηγήσει είτε σε αρνητικές στάσεις για φαγητό, είτε τελικά σε υπερκατανάλωση τροφής που έχει σαν συνέπεια την αύξηση του σωματικού βάρους του νηπίου.

Τα μικρά και συχνά γεύματα είναι απαραίτητα σε αυτήν την ηλικία, ώστε να καλύψουν τις ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά, καθώς επίσης και τις ενεργειακές απαιτήσεις. Στην ηλικία των δύο ετών παρατηρείται συχνά να χρησιμοποιείται ο όρος τάισμα (feeding) αντί για γεύμα ή σνακ. Αυτό συμβαίνει διότι διάφορες μελέτες έδειξαν ότι αντανακλά καλύτερα την ανάγκη που έχουν τα παιδιά σε αυτή την ηλικία, αφού εξαρτώνται ακόμα από τους γονείς για να ικανοποιήσουν την πείνα τους. Ωστόσο, η όρεξη των παιδιών αλλάζει, ανάλογα με την ανάπτυξη και τη δραστηριότητα που έχουν μέσα στην ημέρα, ενώ εξαρτάται και από άλλους παράγοντες, όπως το πόσο κουρασμένο μπορεί να είναι και φυσικά εξαρτάται από την διάθεση του και την κατάσταση της υγείας του. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στα παιδιά στα οποία παρατηρείται αυξημένο βάρος, θα πρέπει να μειώσουμε την ποσότητα του φαγητού που καταναλώνουν. Εάν δεν χορτάσουν, μπορούν να ζητήσουν μεγαλύτερη ποσότητα φαγητού.

Εκτός από τα μικρά και συχνά γεύματα, σημαντικό ρόλο παίζει και η ποικιλία. Μερικές μελέτες έχουν δείξει ότι, όταν ένα παιδί καταναλώνει σε καθημερινή βάση διάφορα τρόφιμα, από όλες τις ομάδες τροφίμων, τότε σπάνια παρουσιάζει έλλειψη σε κάποιο θρεπτικό συστατικό.

Παρακάτω μπορείτε να βρείτε μερικές χρήσιμες συμβουλές που μπορούν να κάνουν τα γεύματα πιο ευχάριστα για εσάς και το παιδί σας:

– Τα παιδιά φαίνεται ότι έχουν την τάση να τρώνε καλύτερα, αν είναι χαλαρά. Καλό λοιπόν είναι τα γεύματα να γίνονται σε μια χαλαρή ώρα και όχι όταν παίζουν.
– Ενθαρρύνετε τα παιδιά να καθίσουν στο τραπέζι να φάνε, και δώστε τους αρκετό χρόνο για να καταναλώσουν το γεύμα τους.
– Ακόμη κι αν δεν τρώτε με τα παιδιά σας, καλό είναι να καθίσετε στο τραπέζι μαζί τους. Τα μικρά παιδιά πρέπει να επιβλέπονται, ενώ τρώνε, καθώς επίσης μερικές φορές χρειάζονται ενθάρρυνση.
– Καλό είναι να μην χρησιμοποιείτε το φαγητό ως ανταμοιβή ή τιμωρία. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανθυγιεινές συμπεριφορές προς την διατροφή και τα τρόφιμα.
– Ως γονιός, καλό είναι να σεβαστείτε τις διατροφικές προτιμήσεις των παιδιών σας, και να τους αφήσετε να επιλέξουν ή να απορρίψουν κάποια από τα τρόφιμα, όπως κάνουν και οι ενήλικες ή τα μεγαλύτερα παιδιά.
– Χρησιμοποιήστε πιάτα και σκεύη που έχουν κατάλληλο μέγεθος για το παιδί, ώστε να μπορεί να τα χειριστεί με ευκολία.
– Προσφέρετε ποικιλία τροφίμων στο παιδί από κάθε μία από τις ομάδες τροφίμων. Αν στα παιδιά σας δεν αρέσει π.χ. το σπανάκι, μην υποθέσετε ότι δεν μου αρέσουν τα λαχανικά. Συνεχίστε τις προσπάθειές σας με άλλα λαχανικά.
– Στα μικρότερα παιδιά, συνήθως τους αρέσουν τρόφιμα που μπορούν να τα πιάσουν είτε με το χέρι τους, είτε να τα πάρουν με το δαχτυλάκι τους. Αυτές οι τροφές κάνουν πιο εύκολη την διαδικασία του φαγητού και πιο εύκολη τη δοκιμή νέων γεύσεων

Πηγή: mednutrition.gr

Διαβάστε ακόμη...

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *