Οι ερευνητές έχουν ανακαλύψει ένα νέο σύμμαχο κατά της τερηδόνας: ένα ένζυμο που παράγεται από κάποιο βακτήριο το οποίο αποτρέπει το σχηματισμό πλάκας. Το εύρημα αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας νέας οδοντόπαστας, η οποία θα εκμεταλλευόταν την αντίσταση του ίδιου του σώματος για την καταπολέμηση της πλάκας.
Το ανθρώπινο στόμα είναι γεμάτο από βακτήριο. Περισσότερα από 700 είδη ευδοκιμούν σε συνθήκες ζέστης και υγρασίας, συμπεριλαμβανομένων του Streptococcus mutans, ένα από τα κύρια συστατικά της πλάκας. Εξαιτίας της ιδιότητάς του να κολλάει σε λεπτά στρώματα επάνω στα δόντια, ονομάζεται βιοφίλμ. Τρέφεται με σάκχαρα και παράγει οξέα μπορούν να διαβρώσουν το σμάλτο και να προκαλέσουν τερηδόνα. Βέβαια, υπάρχουν και άλλα βακτήρια που «κατοικούν» στη στοματική κοιλότητα του ανθρώπου και είναι πιο «ευγενικά» από αυτό που προαναφέρθηκε! Για παράδειγμα, το 2009 οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι το S. Salivarius, ένα είδος βακτηρίου που βρέθηκε πάνω στη γλώσσα και σε άλλα μαλακά μόρια του στόματος, μπορεί να μειώσει τη συγκέντρωση των καταστρεπτικών βιοφίλμ του Streptococcus mutans.
Η ομάδα ερευνητών που ασχολήθηκε με το θέμα, χρησιμοποιώντας ειδικές τεχνικές, διαχώρισε τις πρωτεΐνες από τις οποίες αποτελείται το S. Salivarius. Έτσι, οι επιστήμονες αντιλήφθηκαν ότι η πρωτεΐνη Fru, είναι η πιο ισχυρή από όλες και είναι εκείνη που διασπά ακόμα και τα σύνθετα σάκχαρα τα οποία ενισχύουν τη δημιουργία πλάκας.
Η ανακάλυψη αυτή λοιπόν, θα μπορούσε να οδηγήσει στην κατασκευή μιας νέας οδοντόπαστας, η οποία θα περιλαμβάνει στα συστατικά της και την πρωτεΐνη Fru, κάνοντάς την αποτελεσματικότερη ενάντια στην οδοντική πλάκα και την καταπολέμηση της τερηδόνας.
Παρόλα αυτά, η ανακάλυψη αυτή δεν αποτελεί πανάκεια, γεγονός που σημαίνει ότι δεν μπορεί να τρώει κανείς όσα γλυκά θέλει και να ελπίζει ότι με το να πλύνει τα δόντια του με αυτή την οδοντόπαστα, θα αποφύγει και τη ζημιά στα δόντια του. Αυτό συμβαίνει γιατί, ακόμα και η συγκεκριμένη πρωτεΐνη έχει ένα μέγιστο ποσοστό γλυκόζης που μπορεί να καταστρέψει ώστε να αποφευχθεί η δημιουργία μικροφίλμ. Από εκεί και πέρα απενεργοποιείται ακόμα και αυτή!
